Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów etykiet – można podzielić je ze względu na rozmiar, materiał, z jakiego zostały wykonane, kształt, sposób identyfikacji czy przeznaczenie. Jeśli jednak chodzi o technikę wydruku, najczęściej spotyka się dwa typy: etykiety termiczne i termotransferowe. Czym się różnią i gdzie znajdują zastosowanie? Opowiemy o tym w dzisiejszym wpisie.
Etykiety termiczne
Etykiety termiczne, jak sama nazwa wskazuje, powstają w wyniku zastosowania druku termicznego. Technika ta wykorzystuje wysoką temperaturę osiąganą przez głowicę drukarki, pod wpływem której włożony do niej papier termiczny zabarwia się na czarno. Za efekt ten odpowiada termoaktywna powłoka, którą jest pokryty, utleniająca się wskutek działania ciepła. W rezultacie otrzymujemy monochromatyczną etykietę – ekonomiczną, ekologiczną (ze względu na brak odpadów w procesie druku) i uzyskiwaną bardzo szybko.
Największą wadą etykiety termicznej jest jej stosunkowo niska trwałość – pod wpływem promieniowania słonecznego szybko blaknie, nie jest również odporna na uszkodzenia mechaniczne takie jak pocieranie. Sprawia to, że druk termiczny wykorzystuje się głównie w przypadku etykiet używanych niezbyt długo – np. na produktach spożywczych o krótkiej dacie ważności, półproduktach, korespondencji i przesyłkach. Tą metodą zadrukowuje się również paragony i bilety.
Etykiety termotransferowe
Do wydruku etykiet termotransferowych niezbędna jest taśma barwiąca, która po podgrzaniu przenosi nadruk na docelowy materiał, np. papier czy folię. Uzyskane w ten sposób wydruki są znacznie trwalsze i odporne na działanie czynników zewnętrznych, ścieranie i upływ czasu. Etykiety termotransferowe znajdują zatem zastosowanie do oznaczania produktów o długiej dacie ważności, przechowywanych na zewnątrz, w trudnych warunkach magazynowych, laboratoriach itp. W zależności od użytego materiału mogą przetrwać od kilkunastu do kilkudziesięciu lat.
Jakie są mniej metody druku etykiet?
Fleksografia to technika druku, która wykorzystuje elastyczne formy drukowe i szybkoschnące farby. Proces ten polega na przenoszeniu farby z formy na podłoże za pomocą cylindra drukującego. Dzięki swojej wszechstronności fleksografia znajduje zastosowanie w produkcji etykiet na różnorodnych materiałach, takich jak papier, folia czy tkaniny. Technika ta pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków w pełnym kolorze, co jest szczególnie pożądane w branży spożywczej, kosmetycznej i farmaceutycznej, gdzie estetyka etykiety odgrywa kluczową rolę. Jedną z największych zalet fleksografii jest możliwość druku na dużych powierzchniach i w dużych nakładach, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla masowej produkcji. Ponadto, dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii, fleksografia pozwala na drukowanie etykiet o różnych kształtach i rozmiarach, co daje producentom dużą elastyczność w projektowaniu opakowań. Wadą tej techniki może być jednak konieczność przygotowania specjalnych form drukowych, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i czasem potrzebnym na ich wykonanie.
Druk cyfrowy to nowoczesna technika, która zyskuje coraz większą popularność w produkcji etykiet. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod druku, druk cyfrowy nie wymaga przygotowania form drukowych, co znacznie skraca czas realizacji zamówień i obniża koszty produkcji przy małych i średnich nakładach. Dzięki temu jest idealnym rozwiązaniem dla firm, które potrzebują szybko wprowadzać zmiany w projekcie etykiety lub produkują krótkie serie produktów. Druk cyfrowy pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z dużą precyzją odwzorowania kolorów i detali. Jest to szczególnie ważne w przypadku etykiet zawierających skomplikowane grafiki lub zdjęcia. Ponadto technika ta umożliwia personalizację każdej etykiety, co jest niezwykle przydatne w kampaniach marketingowych i promocyjnych. Wadą druku cyfrowego może być jednak jego wyższy koszt jednostkowy przy dużych nakładach w porównaniu do tradycyjnych metod druku, takich jak fleksografia czy offset.
