
Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów etykiet – można podzielić je ze względu na rozmiar, materiał, z jakiego zostały wykonane, kształt, sposób identyfikacji czy przeznaczenie. Jeśli jednak chodzi o technikę wydruku, najczęściej spotyka się dwa typy: etykiety termiczne i termotransferowe. Czym się różnią i gdzie znajdują zastosowanie? Opowiemy o tym w dzisiejszym wpisie.
Etykiety termiczne
Etykiety termiczne, jak sama nazwa wskazuje, powstają w wyniku zastosowania druku termicznego. Technika ta wykorzystuje wysoką temperaturę osiąganą przez głowicę drukarki, pod wpływem której włożony do niej papier termiczny zabarwia się na czarno. Za efekt ten odpowiada termoaktywna powłoka, którą jest pokryty, utleniająca się wskutek działania ciepła. W rezultacie otrzymujemy monochromatyczną etykietę – ekonomiczną, ekologiczną (ze względu na brak odpadów w procesie druku) i uzyskiwaną bardzo szybko.
Największą wadą etykiety termicznej jest jej stosunkowo niska trwałość – pod wpływem promieniowania słonecznego szybko blaknie, nie jest również odporna na uszkodzenia mechaniczne takie jak pocieranie. Sprawia to, że druk termiczny wykorzystuje się głównie w przypadku etykiet używanych niezbyt długo – np. na produktach spożywczych o krótkiej dacie ważności, półproduktach, korespondencji i przesyłkach. Tą metodą zadrukowuje się również paragony i bilety.
Etykiety termotransferowe
Do wydruku etykiet termotransferowych niezbędna jest taśma barwiąca, która po podgrzaniu przenosi nadruk na docelowy materiał, np. papier czy folię. Uzyskane w ten sposób wydruki są znacznie trwalsze i odporne na działanie czynników zewnętrznych, ścieranie i upływ czasu. Etykiety termotransferowe znajdują zatem zastosowanie do oznaczania produktów o długiej dacie ważności, przechowywanych na zewnątrz, w trudnych warunkach magazynowych, laboratoriach itp. W zależności od użytego materiału mogą przetrwać od kilkunastu do kilkudziesięciu lat.